ข้อมูลทั่วไป
สภาพทั่วไป
ผังโครงสร้างหน่วยงานขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า
องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี ได้จัดทำ ผังโครงสร้างหน่วยงาน ขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า เผยแพร่แก่ประชาชนทั่วไป รายละเอียดปรากฎตามเอกสารที่แนบมาด้วยนี้ เพื่อโปรดทราบโดยทั่วกัน
อำนาจหน้าที่
การพัฒนาท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า นั้น เป็นการสร้างกระบวนการมีส่วนของชุมชนในการร่วมคิดร่วมแก้ไขปัญหา ตลอดจนร่วมสร้างร่วมส่งเสริมความเข้มแข็งของชุมชน ในเขตพื้นที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า ให้มีส่วนร่วมในการพัฒนาท้องถิ่นในทุกด้าน การพัฒนาองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า จะสมบูรณ์ได้ จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือของชุมชน ในพื้นที่เกิดความตระหนักร่วมกันแก้ไขปัญหาและความเข้าใจในแนวทางแก้ไขปัญหาอย่างจริงจัง องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า ยังได้เน้นให้คนเป็นศูนย์กลางของการพัฒนา นอกจากนั้นยังได้เน้นการส่งเสริมและสนับสนุนให้การศึกษาเด็กก่อนวัยเรียน และพัฒนาเยาวชนให้พร้อมที่จะเป็นบุคลากรที่มีคุณภาพ โดยยึดกรอบแนวทางในการจัดระเบียบการศึกษา ส่วนด้านพัฒนาอาชีพนั้น จะเน้นพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเองในท้องถิ่น
องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า กำหนดวิธีการดำเนินการตามภารกิจสอดคล้องกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ แผนพัฒนาจังหวัด แผนพัฒนาอำเภอ แผนพัฒนาตำบล นโยบายของรัฐบาล และนโยบายของผู้บริหารท้องถิ่น ทั้งนี้สามารถวิเคราะห์ภารกิจให้ตรงกับสภาพปัญหา โดยสามารถกำหนดแบ่งภารกิจได้เป็น 7 ด้าน ซึ่งภารกิจดังกล่าวถูกกำหนดอยู่ในพระราชบัญญัติสภาตำบลและ องค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537( แก้ไขเพิ่มเติมจนถึงฉบับปัจจุบัน ) และตามพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 ดังนี้
ด้านโครงสร้างพื้นฐาน
- การจัดการและดูแลสถานีขนส่งทางบกและทางน้ำ มาตรา 67 (1)
- ให้มีน้ำเพื่ออุปโภค บริโภค และการเกษตร มาตรา 68 (1)
- ให้มีและบำรุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น มาตรา 68 (2)
- ให้มีและบำรุงรักษาทางระบายน้ำ มาตรา 68 (3)
- การสาธารณูปโภคและการก่อสร้างอื่นๆ มาตรา 16 (4)
- การสาธารณูปการ มาตรา 16 (5)
ด้านส่งเสริมคุณภาพชีวิต
- ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และผู้พิการ มาตรา 67 (6)
- ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ มาตรา 67 (3)
- ให้มีและบำรุงสถานที่ประชุม การกีฬาการพักผ่อนหย่อนใจและสวนสาธารณะ มาตรา 68 (4)
- การสังคมสงเคราะห์ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก สตรี คนชรา และผู้ด้อยโอกาส มาตรา 16 (10)
- การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัดและการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย มาตรา 16 (2)
- การสาธารณสุข การอนามัยครอบครัวและการรักษาพยาบาล มาตรา 16 (19)
ด้านการจัดระเบียบชุมชน สังคม และการรักษาความสงบเรียบร้อย
- การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย มาตรา 67 (4)
- การคุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน มาตรา 68 (8)
- การผังเมือง มาตรา 68 (13)
- การรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง มาตรา 16 (17)
- การส่งเสริมประชาธิปไตย ความเสมอภาค และสิทธิเสรีภาพของประชาชน มาตรา 16 (5)
ด้านการวางแผน การส่งเสริมการลงทุน พาณิชยกรรมและการท่องเที่ยว
- ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครอบครัว มาตรา 68 (6)
- ให้มีและส่งเสริมกลุ่มเกษตรกร และกิจการสหกรณ์ มาตรา 68 (5)
- บำรุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร มาตรา 68 (7)
- ให้มีตลาด มาตรา 68 (10)
- การท่องเที่ยว มาตรา 68 (12)
- กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์ มาตรา 68 (11)
- การส่งเสริม การฝึกและการประกอบอาชีพ มาตรา 16 (6)
ด้านการบริหารจัดการและการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
- การคุ้มครอง ดูแลและบำรุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มาตรา 67 (7)
- รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ำ ทางเดิน และที่สาธารณะ รวมทั้งฝอยและสิ่งปฏิกูล มาตรา 67 (2)
- การจัดการสิ่งแวดล้อมและมลพิษต่างๆ มาตรา 17 (12)
ด้านการศาสนา ศิลปวัฒนธรรม จารีตประเพณี และภูมิปัญญาท้องถิ่น
- บำรุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น มาตรา 67 (8)
- ส่งเสริมการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม มาตรา 67 (5)
- การจัดการศึกษา มาตรา 16 (9)
- การส่งเสริมการกีฬา จารีตประเพณี และวัฒนธรรมอันดีงามของท้องถิ่น มาตรา 17 (18)
ด้านการบริหารจัดการและการสนับสนุนการปฏิบัติภารกิจของส่วนราชการและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
- สนับสนุนสภาตำบลและองค์กรปกครองส่วนท้องงถิ่นอื่นในการพัฒนาท้องถิ่น
- ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมายโดยจัดสรรงบประมาณหรืบุคลากรให้ตามความจำเป็นและสมควร มาตรา 67 (9)
- ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎร ในการมีมาตรการป้องกัน มาตรา 16 (16)
- การประสานและให้ความร่วมมือในการปฏิบัติหน้าที่ขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น มาตรา 17 (3)
- การสร้างและบำรุงรักษาทางบกและทางน้ำที่เชื่อมต่อระหว่างองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นอื่น มาตรา 17 (16)
ถาม-ตอบ Q&A
- ถาม : เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ ออกวันไหนค่ะ ?
- ตอบ : ไม่เกินวันที่ 10 ของทุกเดือนคะ
- ถาม : ชำระภาษีโรงเรือนช่วงพักเที่ยงได้ไหมครับ ?
- ตอบ : ได้ค่ะ มีเจ้าหน้าที่คอยให้บริการ ไม่พักกลางวันค่ะ
- ถาม : สถานที่ท่องเที่ยวในพื้นที่ เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าได้รึยังค่ะ ?
- ตอบ : เปิดให้บริการแล้วนะค่ะ
- ถาม : ระบบบริการอิเล็กทรอนิกส์ภาครัฐ (Government e-Service) คืออะไร ?
- ตอบ : ระบบบริการอิเล็กทรอนิกส์ภาครัฐ คือ การให้บริการข้อมูลและการทำธุรกรรมของภาครัฐผ่านเครือข่ายอินเตอร์เน็ต เพื่อช่วยอำนวยความสะดวกให้แก่ผู้ขอรับบริการ เกณฑ์ในการพิจารณาว่าระบบสารสนเทศของหน่วยงานจัดว่าเป็นระบบบริการ อิเล็กทรอนิกส์หรือไม่ ครอบคลุมถึงการให้บริการกับกลุ่มเป้าหมายที่เป็นบุคคลภายนอกหรือไม่ โดยกลุ่มเป้าหมายดังกล่าวอาจเป็นได้ทั้ง ประชาชน หน่วยราชการ ภาคธุรกิจ และองค์กร และมีการให้ข้อมูล สนับสนุน หรือให้บริการที่สอดคล้องกับภารกิจของหน่วยงานท่านหรือไม่
ประวัติความเป็นมา
ตราสัญลักษณ์
ความเป็นมาของตำบลห้วยข่า เดิมชาวบ้านอพยพมาจากชาวบ้านสร้างโหง่น บ้านโพเด้า บ้านก้อนเส้าหนองกุง อำเภอขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ มีชนพื้นเมือง 4 เผ่า คือ เผ่าไทย ลาว เขมร และส่วย บ้านเรือนตั้งอยู่มีลำห้วยที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยต้น "ข่า" ที่เกิดขึ้นในป่า จึงเรียกชื่อหมู่บ้านนี้ว่า "ห้วยข่า" และยกฐานะเป็น "ตำบลห้วยข่า" จนมาถึงทุกวันนี้
องค์การบริหารส่วนตำบลเป็นหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นที่เกิดขึ้นตามนโยบายการกระจายอำนาจสู้หน่วยการปกครองขั้นพื้นฐานของรัฐบาล โดยพระราชบัญญัติสภาตำบล และองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ .2537 (ได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2537 และมีผลใช้บังคับเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2538) กำหนดให้องค์การบริหารส่วนตำบลมีฐานะเป็นนิติบุคคลและราชการบริหารส่วนท้องถิ่นมีอำนาจหน้าที่ในการพัฒนาตำบลทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม
สำหรับองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า เดิมเป็นสภาตำบลห้วยข่า ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 113 ตอนที่ 9 ง หน้า 218 เมื่อวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2539 โดยที่มาตรา 40 และมาตรา 41 แห่งพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 บัญญัติให้จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล และให้โอนบรรดางบประมาณทรัพย์สิน สิทธิ สิทธิเรียกร้อง หนี้ และเจ้าหน้าที่ของสภาตำบลไปเป็นขององค์การบริหารส่วนตำบล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยจึงให้สภาตำบล จัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบล โดยให้มีชื่อตามตำบลที่องค์การบริหารส่วนตำบลตั้งอยู่คือ องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า ประกาศ ณ วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2539 (นายบรรหาร ศิลปะอาชา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย) เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน
และเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2565 ได้มีการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนตำบลและสมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า (ครบวาระ) โดยมีนายกองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการเลือกตั้ง จำนวน 1 คน รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการแต่งตั้ง จำนวน 2 คน เลานุการนายกองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการแต่งตั้ง จำนวน 1 คน และสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการเลือกตั้ง จำนวน 23 คน ประกอบด้วย ประธานสภาองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการคัดเลือกเพื่อแต่งตั้ง จำนวน 1 คน รองประธานสภาองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการคัดเลือกเพื่อแต่งตั้ง จำนวน 1 คน เลขานุการสภาองค์การบริหารส่วนตำบลที่มาจากการคัดเลือกเพื่อแต่งตั้ง จำนวน 1 คน และสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตำบล จำนวน 20 คน
ตำบลห้วยข่า เป็นตำบลหนึ่งใน 9 ตำบลของอำเภอบุณฑริก ได้รับการประกาศจากกระทรวงมหาดไทย แยกเขตการปกครองเป็น "ตำบลห้วยข่า" มีผลเมื่อปี พ.ศ. 2530 ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่ อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี และประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล หน้าที่ 218 เล่มที่ 113 ตอนที่ 9 ง ราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2539 ลำดับที่ 2132 ประกาศยกฐานะจากสภาตำบลเป็นองค์การบริหารส่วนตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 573 ตารางกิโลเมตร หรือ 358,125 ไร่ มีหมู่บ้านในเขตการปกครองทั้งหมด 23 หมู่บ้าน ที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า ตั้งอยู่เลขที่ 144 หมู่ที่ 18 บ้านหนองหว้าพัฒนา ตำบลห้วยข่า อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี อยู่ห่างจากอำเภอบุณฑริก ประมาณ 18 กิโลเมตร และห่างจังหวัดอุบลราชธานี ประมาณ 110 กิโลเมตร ตำบลห้วยข่ามีจำนวนครัวเรือนทั้งหมด 5,592 หลังคาเรือน มีจำนวนประชากร 17,833 คน เป็นชาย 9,060 คน เป็นหญิง 8,773 คน ความหนาแน่นเฉลี่ยคิดเป็น 31 คน ต่อ 1 ตารางกิโลเมตร ข้อมูลจากงานทะเบียนและบัตรอำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี ข้อมูล ณ วันที่ 26 ตุลาคม 2565
องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบสูง สลับเทือกเขาบริเวณชายแดน มีแนวกั้นเขตแดนระหว่างประเทศไทยและประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีพื้นที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 160-180 เมตร และมีลำน้ำโดมไหลผ่านจากทิศใต้ไปทิศเหนือ ไหลลงเขื่อนสิรินธร พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ป่าที่อุดมสมบูรณ์ มีจุดชุมวิวพระอาทิตย์ขึ้นและชมทัศนียภาพที่สวยงาม อากาศสดชื่นบริสุทธิ์ ได้แก่ “ จุดชมวิวภูหินด่าง ” และมีอาณาเขตติดต่อกับ ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดกับพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลบัวงามและองค์การบริหารส่วนตำบลโพนงาม อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี
- ทิศใต้ ติดกับพื้นที่เทศบาลตำบลภูจองนายอย อำเภอนาจะหลวย จังหวัดอุบลราชธานี
- ทิศตะวันออก ติดกับแนวชายแดนประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
- ทิศตะวันตก ติดกับพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลโนนค้อ อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี
วิสัยทัศน์-พันธกิจ
องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี มีนายกองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า เป็นผู้บริหารสูงสุด มีภารกิจอำนาจหน้าที่ภายใต้ระเบียบ กฎหมาย ข้อบังคับและมติครม.ที่เกี่ยวข้อง ได้กำหนด วิสัยทัศน์การพัฒนา (vision) การพัฒนา ภาพการณ์ที่ปรารถนาให้เกิดขึ้นในอนาคต ของ องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยข่า ดังนี้
วิสัยทัศน์ (Vision)
วิสัยทัศน์การพัฒนา (vision) หมายถึง สภาพการณ์ที่เราปรารถนาให้เกิดขึ้นในอนาคต
“การคมนาคมสะดวก
การบริหารจัดการดี
พัฒนาสังคมและคุณภาพชีวิต
รักษาทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม”
พันธกิจ (Mission)
พันธกิจ (Mission) หมายถึง ขอบเขตของบทบาทหน้าที่หลักขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่จำเป็นต่อการบรรลุวิสัยทัศน์ (คือเราต้องทำอะไรถึงจะบรรลุตามวิสัยทัศน์ที่เรากำหนดไว้)
- พัฒนาระบบสาธารณูปโภคที่ได้มาตรฐาน
- พัฒนาการประกอบอาชีพแก่ประชาชน
- พัฒนาคุณภาพชีวิตและสังคม
- จัดให้มีบำรุงรักษาสิ่งแวดล้อม
- จัดให้มีการบริหารจัดการที่ดีและโปร่งใส
เป้าประสงค์
เป้าประสงค์ หมายถึง การระบุสภาพที่ต้องการให้สำเร็จ (การดำเนินการ เพื่อให้เกิดอะไร ถึงจะบรรลุตามวิสัยทัศน์หรือภาพความสำเร็จของวิสัยทัศน์)
- ระบบโครงสร้างพื้นฐาน สาธารณูปโภคที่ได้มาตรฐาน เพียงพอต่อความต้องการของประชาชน
- ประชาชนมีรายได้ ลดรายจ่าย พึ่งพาตนเองตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง
- ส่งเสริมด้านการศึกษา ช่องทางข่าวสาร ให้ประชาชนใฝ่เรียนรู้รับข่าวสารอย่างรวดเร็ว มีส่วนร่วมในการพัฒนาท้องถิ่น
- สืบทอดและอนุรักษ์ประเภณีท้องถิ่นจากรุ่นสู่รุ่น คงไว้ซึ่งอัตลักษณ์ท้องถิ่น
- ชุมชนมีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ประชาชนมีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน
- ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีตามความจำเป็นพื้นฐาน
- อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ จัดการสิ่งแวดล้อม ไม่ให้เกิดมลพิษอย่างเป็นรูปธรรม
- มีการบริหารจัดการที่ดี โปร่งใส และตรวจสอบได้